Wcześniej niż zwykle na bieszczadzkich łąkach zakwitły zimowity jesienne, zapowiadające koniec lata.
Zimowity jesienne (Colchicum autumnale) często bywają mylone z wiosennymi krokusami, ale ale w przeciwieństwie do nich kwitną we wrześniu i październiku, są od nich większe i w okresie kwitnienia nie mają liści. Zimowity zapylają pszczoły, trzmiele, motyle i muchy. Po zapyleniu kwiaty więdną, a nasiona rozwijają sie pod ziemią w okresie zimowym. Wiosną, kiedy większość roślin kwitnie, ten gatunek owocuje. Latem nadziemny, zielony pęd z 2-3 liśćmi obumiera, aby jesienią znów zakwitnąć.
W Polsce jest to gatunek objęty częściową ochroną gatunkową, dla którego zagrożeniem jest niszczenie naturalnych siedlisk oraz bezpośrednio poprzez zbieranie do celów leczniczych i ozdobnych. Przed tym ostatnim trzeba jednak szczególnie przestrzec, ponieważ cała roślina jak i jej nasiona są trujące. Zawiera alkaloid o nazwie kolchicyna (stąd jej nazwa łacińska), której już niewielka ilość jest śmiertelna dla człowieka.
Beskid Niski, Bieszczady i Pogórze to rejony, w których możemy jesienią podziwiać lila-różowe dywany utkane na chwilę przez skupiska kwitnących zimowitów.
Źródło: http://www.krosno.lasy.gov.pl
Fot.: M. Jedynak
Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.
Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.