Niezapominajki – rośliny powszechnie występujące całym kraju, zarówno w stanie dzikim, jak i w przydomowych ogródkach, w kulturze wielu narodów funkcjonują jako „kwiaty pamięci”.
Wokół symbolu niezapominajki zjednoczyło się wiele środowisk, którym zależy na propagowaniu idei ochrony przyrody, przypominaniu o przeszłości, historii i ludziach, którzy tę historię tworzyli. W Polsce „Idea niezapominajki” polega na łączeniu szacunku dla ojczystej historii z działaniami na rzecz ochrony środowiska i umacnianiem zachowań ekologicznych.
W Polsce występuje 13 gatunków niezapominajki. W województwie podkarpackim najczęściej spotykane są: polna, leśna, pośrednia i błotna. Niezapominajki bardzo często są ozdobą przydomowych ogródków i rabatek. Sadzone są na miejskich trawnikach, przy kapliczkach i na cmentarzach. Warto więc poznać zasady uprawy tej rośliny wraz z przykładami miejsc, w których należy ją sadzić.
Niezpominajka stała się symbolem akcji, którą na ogólnopolskiej antenie I Programu Polskiego Radia zainicjował nieżyjący już red. Andrzej Zalewski. Jej powodzenie zaskoczyło nawet pomysłodawcę, bo w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia akcji w 2002 r. do EkoRadia nadeszło 15 tysięcy kartek, listów i rzadko jeszcze wówczas używanych e -maili.
Choć cała akcja zaczęła się w Warszawie, to jednak szczególne znaczenie ma w środowiskach lokalnych. W województwie podkarpackim ideą zainteresowały się szkoły i przedszkola.
Te placówki w bardzo różny sposób, często niezwykle pomysłowy obchodzą to święto, propagując zarówno jego wymiar przyrodniczy, jak i historyczny. Organizowane są konkursy ekologiczne, plastyczne i poetyckie. Dzieci zajmują się wyszukiwaniem ważnych przyrodniczo miejsc w okolicach, w których mieszkają, opisywaniem ich i oznaczaniem, a następnie ochroną. Kolejne przykłady działania to m.in. sadzenie drzew, a później ich pielęgnowanie. Młodzież zajęła się też ochroną miejsc pamięci o osobach, które zasłużyły się w historii okolic, w których mieszkają. Te działania, w których ochrona przyrody związana jest z historią zostały nazwane „ojczyźnianą ekologią”.
W wielu językach nazwa „niezapominajka” faktycznie odnosi się do pamięci, niezapominania: w Rosji jest to „niezabudka”, w Słowacji - „nezabudka”, a w Czechach – „pomnenka”. Ale nie tylko w językach słowiańskich ta nazwa ma podobne znaczenie. Tak samo jest we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Turcji, a nawet w Japonii i w Chinach. Słynna jest angielska legenda o tym jak rycerz w pełnej zbroi wraz ze swoją ukochaną przechadzał się brzegiem Tamizy. Chcąc ofiarować wybrance pęk niezapominajek poślizgnął się i wpadł do wody. Tonąc w ciężkiej zbroi zdążył krzyknąć „Nie zapomnij mnie!”. I tak podobno przyjęła się nazwa, a niezapominajka stała się symbolem wiary i trwania w miłości. Niezapominajka była tematem wielu innych legend i przypowieści. Kwiaty stały się także natchnieniem dla poetów. Motyw niezapominajki można odnaleźć w dziełach największych twórców romantyzmu: m.in. A. Mickiewicza, J. Słowackiego i C.K. Norwida. Także czasach późniejszych poeci zajmowali się tą tematyką, w tym M. Konopnicka, J. Tuwim i L. Staff.
Pod koniec XIX w. niezapominajki w wielu krajach pojawiały się na kartkach pocztowych. Najczęściej przesyłano je z okazji urodzin i innych rocznic lub wyrażając uczucie do osoby ukochanej. Częste są także motywy wielkanocne. Pokaźną kolekcję takich pocztówek zebrał
Na koniec warto zwrócić uwagę na fakt, że „Niezapominajka” coraz częściej zastępuje obce polskiej tradycji „Walentynki”.
W 2009 roku Telewizja Rzeszów zrealizowała film o idei niezapominajki. Autorami są Jacek Szarek i Alicja Wosik. Pomysłodawcą przedsięwzięcia było Stowarzyszenie Pro Carpathia z Rzeszowa. Zadanie zostało dofinansowane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Rzeszowie oraz Stowarzyszenie Kulturalne „Dębina” z Krościenka Wyżnego.(zp)
Ilustracje ze zbiorów E.Marszałka
Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.
Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.